کمک های کامپیوتری

قدیمی ترین فرش جهان

نزد ایرانیان فرش یکی از جلوه‌های منحصر به فرد به شمار می‌رود. شماری از فرش‌های دست بافت ایرانی، درزمره‌ی برجسته ترین آثار هنری آفریده شده به دست بشر هستند. امروزه علیرغم بازار رقابت شدید، مشغله‌های دنیای جدید و دغدغه‌های جهان صنعتی، چه در ایران و چه در خارج از ایران، نام ایران با نام فرش گره خورده است. خانه‌ی یک ایرانی بدون فرش، خانه‌ای بی روح و خالی جلوه می‌کند و این نمونهای کم نظیر و پیوند یک قوم با هنر ملی خود است. این نوشته بر آن است تا مختصری از تاریخچه فرش در ایران را مرور کند و شماری از آثار برجسته و ماندگار فرش ایران را معرفی کند.

تاریخ شروع بافت فرش، به درستی معلوم نیست و ضمناً مشخص نیست که بافت فرش از کدام منطقه شروع شد. قدرمسلم این است که ایرانیان از جمله اولین اقوامی هستند که بافت فرش را شروع کرده اند. در واقع تبحر منحصر به فرد ایرانیان امروز، در امر فرش بافی دستاورد بیش از 2500 سال تلاش و تجربه در این زمبنه است. ردیابی تاریخ فرش در ایران، به مثابه مطالعه ی مسیر رشد و بالندگی فنی یکی از بزرگترین تمدنهای جهان است.

شواهد حاکی از آن است که فرش برای مقاصد صرفا کاربردی نظیر حفاظت خانه ی روستاییان از سرما و نم به وجود آمد و کم کم راه خود را به عنوان یک اثر زینتی و نشانه ای از تحول در خانه های اشراف و اعیان باز کرد. اولین نشانه های کاربرد فرش به عنوان یک اثر زیستی مربوط به حدود 800 سال قبل از میلاد مسیح می باشد.

دوره ی شکوفایی هنر فرشبافی در ایران، مقارن حکومت صفویان (حدود قرن 15 و 16 میلادی ) و به خصوص دوران شاه طهماسب و شاه عباس می باشد. فرشهای بسیار نفیس و ارزشمندی از این دوران در موزه های سراسر جهان بیادگار مانده است. تحول عمده ی صنعت فرشبافی در قرون چهاردهم و پانزدهم میلادی در ایران و ترکیه آغاز شد و سپس دامنه ی آن در قرن شانزدهم به هند و در قرن هفدهم میلادی به چین رسید. در آمریکای شمالی برای اولین بار فرش دست بافت در سال 1861 در نمایشگاهی در فیلادلفیا در معرض دید عموم قرار گرفت. تأثیر این نمایشگاه در مردم به اندازه ای بود که یک تاجر آمریکایی تمام فرش های نمایشگاه را خرید و اوّلین خرده فروشی فرش را در آمریکای شمالی راه اندازی کرد.

قدیمی ترین فرش جهان

به نظر می رسد که قدیمی ترین فرش موجود در جهان، فرشی باشد که در سال 1949 توسط باستان شناسان اتحاد جماهیر شوروی سابق در سیبری و در نزدیکی مغولستان کشف شد. این فرش حدود 2500 سال در زیر یخ مدفون بود و بهمین دلیل به نحو حیرت انگیزی از تخریب در امان مانده است.

بسیاری از باستان شناسان بر این عقیده اند که محل بافت این فرش در ایران بوده است، گرچه تردیدهایی نیز در این مورد وجود دارد. این فرش در ابعاد 1.5x1.8 متر مربع می باشد و با گره های موسم به گره ترکی بافته شده است.

طرح فرش شامل تکرار نقش هایی در وسط، همچون موزاییک است که با نقش های اسب، آدم و گوزن در حاشیه تزیین شده است. این فرش دارای حدود 29 گره در هر سانتی متر مربع است. از فن آوری پیشرفته ای که در بافت این فرش بکار گرفته شده، می توان نتیجه گرفت که صنعت فرش بافی یرای مدت زمان قابل توجهی قبل از تاریخ بافت این فرش، رایج بوده و رشد و نمو یافته است.

نمونه های نفیس فرش

کارشناسان عقیده دارند که تعداد شش یا هفت فرش دست بافت موجود در جهان، از دید هنری و تکنیکی دارای ارزش بسیار زیادی هستند. از جمله ی این فرش ها می توان به فرشی که زینت بخش کاخ پادشاهی دانمارک است اشاره کرد، که مراسم تاج گذاری پادشاهان دانمارک، بر روی آن انجام می شود. تمام نقش های این فرش بر روی تار و پودی از طلا بافته شده اند. فرش بسیار نفیس دیگری که در موزه ی وین نگاهداری می شود، فرش شکار نامیده می شود. این فرش ریز بافت ترین قالی موجود است که دارای حدود 125 گره در هر سانتی متر مربع است.

شاید معروف ترین فرش جهان، فرش اردبیل، باشد که در موزه ویکتوریا و آلبرت در شهر لندن نگاهداری می شود. این فرش ازاین جهت بسیار مشهوراست که از روی آن نسخه برداری های بسیار متعددی انجام شده است، به طوری که امروزه در بسیاری از منازل، فرش هایی با طرح فرش اردبیل دیده می شود. به طور مثال نمونه ی نسخه برداری شده از این فرش در منزل نخست وزیر انگلیس (10 Downing street ) وجود دارد و آدولف هیتلر نیز نمونه ای از آن را در دفتر کار خود در برلین داشت. این فرش و جفت آن که در موزه ای در لس آنجلس نگهداری می شود، در دوران شاه طهماسب صفوی، بافته شده اند (حدود سال 1540 میلادی). فرش اردبیل توسط هنرمندی بنام مسدوک کاشانی، برای پوشش صحن آرامگاهی در شهر اردبیل بافته شده است . از قطعات یکی از این فرش ها برای مرمت دیگری استفاده شده است . به همین جهت، نسخه موجود در شهر لندن نمونه کامل تری می باشد. این فرش دارای تقارن مرکزی بوده و دقّت به کار رفته در بافت، آن را در زمره ی یکی از بی نظیرترین آثار هنری در آورده است. این اثر منحصر به فرد دارای حدود 50 گره در هر سانتی متر مربع است و در زمره فرش هایی است که به نام ترنجی خوانده می شوند. در هر طرف قسمت میانی این فرش یک چراغ بافته شده، که یک چراغ کوچک تر از دیگری است. بافنده این فرش در نظر داشته، که فرش اردبیل در صحن یک آرامگاه استفاده می شود، به همین جهت چراغی را که در طرفی که عموم مردم در آن می نشسته اند کوچکتر بافته است و کسی که بر روی این فرش نشسته است، ابعاد دو چراغ را هماهنگ می بیند.

شواهد حاکی از آن است که این فرش ها از آرامگاه شیخ صفی الدّین اردبیلی و شاه اسماعیل صفوی به موزه های مذکور انتقال داده شده اند. فرش اردبیل دارای ابعاد 11.52x5.34 متر مربع بوده و از ریز بافت ترین فرشهای به جا مانده از دوره ی صفوی به شمار می روند.

بزرگ ترین فرش جهان

حسن ختام نوشته حاضر، مرور کوتاهی خواهد بود بر بزرگ ترین فرش موجود در جهان. این فرش در زمره ی نفیس ترین فرش های موجود در دنیا است و به نام فرش عجایب (The carpet of wonder) نامیده می شود. فرش عجایب دارای ابعاد 60.9x70.5 متر مربع است که مساحتی بالغ بر4347 متر مربع را می پوشاند (مساحت فرش اردبیل که فرش بزرگی محسوب می شود حدود 5/61 مترمربع می باشد). تعداد گره های این فرش حدود 35 گره در هر سانتی متر مربع است.

تصویر فرش عجایب نشان می دهد که قسمت مرکزی این فرش براساس طرح داخلی سقف مسجد شیخ لطف الله، در اصفهان بافته شده است. سقف مسجد شیخ لطف الله (که در سال 1603 به دستور شاه عباس صفوی ساخته شده است) یکی از برجسته ترین تجلی های هنر ایرانی – اسلامی به شمار می رود. یکی از پیچیده ترین عملیات مربوط به این فرش، پیاده کردن حجم خمیده ی سقف مسجد بر روی سطح دو بعدی فرش بوده است. در سقف مسجد نقش های شعاع های خارج شده از قسمت میانی سقف دارای ابعاد مساوی هستند . جهت القا حالت این سقف بر روی نقش فرش، ابعاد نقشها به نسبت شعاع از مرکز افزایش پیدا می کند. به این ترتیب تصویر نقش روی فرش عینا مشابه تصویری است که بیننده ای که از پایین به سقف مسجد نگاه می کند، می بیند . این کار دارای چنان پیچیدگی بود، که شرکت فرش ایران (بافندة فرش) حقوق مادّی این عملیات را به نام خود ثبت کرده است.

بافت فرش عجایب از سال 1996 آغاز شد و بعد از سه سال به پایان رسید. مساحت 4347 متر مربعی فرش عجایب توسط حدود 7/1 میلیارد گره ایجاد شده است.جهت بافت فرش، شرکت فرش ایران 600 کارگر شامل 500 بافنده را برای مدت سه سال به کار گمارد. این گروه موفق شد بافت فرش را با صرف حدود 12 میلیون نفر ساعت بپایان ببرد. وزن این فرش حدود 22 تن است و در حال حاضر زینت بخش صحن اصلی بزرگ ترین مسجد جهان در شهر مسقط پایتخت عمان می باشد.  (( با تشکر از دوست خوبم آقای علی ناصری‌مقدم ))

سلام.من سعی دارم از این به بعد اکثرا در مورد مصر باستان مطالب بگذارم. ولی اگه مطالب دیگری هم بود که جالب بود رو برایتان می زارم. یه سری از دوستان از من درخواست یه سری از مطالب کردن که چون مربوط به کشور مصر نمی شود.از قرار دادن آن مطالب در وبلاگ خودداری کردم. ولی به صورت خصوصی برایشان فرستادم.لذا از شما درخواست دارم که درخواست هایتان را برایمان به 2 صورت:۱- اعلام در قسمت نظرات۲-اعلام از طریق Email: javadkalani@Egypt.com  به بنده ارسال نمایید. در این صورت اگر ارزش فرار دادن در وبلاگ را داشت برای مشاهده عمومی در وبلاگ قرار می دهم وگرنه برایشان امیل خواهم کرد. از شما متشکریم   

 دولت مصر تصويب كرد كه سه ميليارد دلار براي بازسازي مساجد تاريخي و باستاني اين كشور اختصاص يابد.
به گزارش سايت محيط، قرار است تمامي بازسازي‌ها زير نظر مستقيم كارشناسان ميراث باستاني انجام شود.
يكي از مهمترين اين مساجد مسجد عمرو بن عاص است كه در زميني به مساحت 50 هكتار ساخته شده و قدمت آن به سال 672 ميلادي باز مي‌گردد.
همچنين قرار است در همين راستا حرم حضرت زينب (س) و دانشگاه الازهر نيز بازسازي شوند. دانشگاه الازهر مصر در سال 970 ميلادي ساخته شده و معماري آن از معماري دوران فاطمين الهام گرفته است. اين مكان از دو روردي بسيار قديمي تشكيل شده كه يكي به دستور سلطان قايتاباي و ديگري به دستور سلطان الگوري در سال 1510 ميلادي ساخته شده‌اند. اين دانشگاه يك بار در سال 1994 بازسازي كامل شد كه توسط حسني مبارك رئيس جمهور مصر در سال 1997 طي مراسمي بازگشايي شد.
از ديگر مساجد مهمي كه قرار است توسط وزارت فرهنگ مصر بازسازي شود، مسجد و مدرسه سلطان در قاهره است كه در سال 1356 ميلادي توسط سلطان حسن بن محمد بن قلاوون ساخته شده است. اين مسجد در منطقه باستاني و قديمي ميدان القلعه قرار دارد. اين مسجد يكي از مهمترين مساجد باستاني و تاريخي اسلامي به حساب مي‌آيد كه از معماري منحصر به فردي نيز بهره مي‌برد.
مسجد الرفاعي كه مقابل مسجد سلطان قرار دارد نيز از ديگر مساجدي است كه توسط دولت مصر ترميم خواهد شد. اين مسجد توسط خوشيار هانم پدر الخديوي اسماعيل در سال 1869 در زميني به مساحت يك‌هزار و 767 متر ساخته شده است. اين مسجد در سال 1912 توسط خديوي عباس بازسازي شد.
دولت مصر همچنين قصد دارد مسجد و بارگاه‌هاي خوشيار هانم و خديوي اسماعيل و فرزاندانش، پادشاهان مصر و خاندان‌هاي سلطنتي را نيز بازسازي كند.

 گزارش خبرگزاري رويترز يكي از باستان‌شناسان ارشد مصر روز دوشنبه اعلام كرد مقامات مصري در كاوش‌هاي زير آب خود به شهر رومي رسيده‌اند كه در زير درياي مديترانه غرق شده بود.
این باستان‌شناسان ارشد مصري که زاهي هواس نام دارد در گزارش خود اعلام كرد كه گروه باستان‌شناسي بقاياي يك شهر رومي را در 35 كيلومتري شرق كانال سوئز در ساحل شمالي مصر پيدا كرده اند.
وي افزود: «باستان‌شناسان ساختمان‌ها، حمام‌ها، بقاياي يك قلعه رومي، سكه‌هاي قديمي، گلدان‌هاي برنزي و قطعات سفالي كه تاريخ آن به عصر روم باستان برمي‌گردد، پيدا كرده‌اند. دوران حاكميت رومي‌ها از سال 30 قبل از ميلاد تا سال 337 بعد از ميلاد به طول انجاميده است. گروه حفاري همچنين چهار پل را پيدا كردند كه متعلق به يك قصر زير آب رفته بوده است كه بخش‌هايي از آن در سال 1910 در سواحل مديترانه كشف شده بود.
اين گزارش بيانگر اين مطلب است كه شواهد نشان مي‌دهد كه بخش‌هايي از بقاياي اين بنا در ساحل بوده و قسمت‌هايي از آن به زير آب رفته است. اين منطقه در دوران رومي‌ها مرز شرقي مصر محسوب مي‌شده است.
باستان‌شناسان مصري اکنون قصد دارند تا بقاياي این شهر باستاني رومي را از زیر آب بیرون بیاورند.
((با تشکر از خانم :  لادن م. صادقیون ))

گروه بين‌الملل‌ــ وزارت فرهنگ و نمايندگي شورای عالی آثار باستاني مصر در شهر اقصر پروژه عظيمي را آغاز کرده‌اند كه بر اساس آن معبد آمن‌هوتپ سوم واقع در كرانه غربي شهر اقصر و مجسمه‌هاي عظيم واقه در آن بازسازي و احيانا جابه‌جا خواهند شد.
به گزارش روزنامه البيان، بالا آمدن آب در زمين‌ها و مزارع اطراف معبد باعث شده زيان‌هاي بسياري به اين آثار وارد شود. قرار است در اين بازسازي گروهي از باستان‌شناسان آلماني فعال در شورای عالی آثار باستاني مصر كه از سال 1995 اقدام به حفاري و ترميم قسمت‌هايي از اين مكان كرده بودند نيز همكاري داشته باشند.
دكتر سمير فرج معاون شورای عالی آثار باستاني مصر تدابير تازه‌اي اتخاذ كرده تا بر اساس آن 85 زمين زراعي، كشاورزي و بازار اطراف معبد تعطيل و به مشاغل و امكانات ديگر تبديل شود.
دكتر علي الاصغر مدير عامل آثار باستاني كرانه غربي شهر اقصر در اين باره گفت: «هيات باستان‌شناسي آلماني كليه مكان‌هاي حفاري شده در اين مكان را كه دمورگان حفاري آن‌ها را در پايان قرن نوزدهم آغاز كرده بود بازسازي و پر خواهد كرد. بسياري از اين حفاري‌ها بدون اسلوبي صحيح و علمي انجام شده است.»
او در ادامه افزود: «اكتشافاتي كه تاكنون به انجام رسيده همگي به ما کمک کرده‌اند. ما بايد تمام سعي و تلاش خود را براي حفظ و نگهداري آثار مكشوفه به كار گيريم. اين معبد از ارزش تاريخي و باستاني بسيار بالايي برخوردار است. در اين معبد پنج مجسمه از الاهه‌‌هاي مصر باستان كشف شده كه تمامي آن‌ها سياه شده‌اند. بقاياي يك معبد سوم و يك مجسمه ديگر نيز در اين مكان كشف شده است.»
او همچنين گفت: «تا پايان فصل كنوني تعدادي مجسمه منحصر به فرد كشف شد كه مربوط به فارسيان رود الباستر بوده است. اين مجسمه‌ها در گذشته در اين معبد بوده‌اند. اكنون ما در حال گردآوري آن‌ها هستيم و قصد داريم اجزا و عناصر معماري آن را ضمن گردآوري بازسازي كنيم.»
او در اين باره افزود: «از مهم‌ترين آثار كشف شده در اين مكان، كشف مجسمه‌هاي بسيار مجلل و مستحكمي است كه بر اثر بالا آمدن آب آسيب‌هايي ديده است. بالا آمدن آب همچنين باعث شده عمليات اكتشاف ما با مشكل مواجه شود. كارشناسان ما اكنون در حال مطالعه روي چگونگي كاستن از صدمات ناشي از بالا آمدن آب هستند كه در همين راستا از هواكش‌هاي ويژه‌اي نيز استفاده كرده‌اند و برخي از آثار باستاني را از اين جا منتقل كرده تا بعد از بازسازي به جايگاه اصلي‌شان در معبد منتقل كنند.»
در گذشته معبد آمن‌هوتپ سوم به نام كرنك كرانه غربي خوانده مي‌شد. بعدها نام وادي‌الحيتان به آن داده شد كه اين به زمان كشف مجسمه‌هايي از حيوانات، اسب‌هاي آبي و در همان زمان ظهور تمساح‌ها از درون رود در پي طغيان رودخانه نيل باز مي‌گردد. وادي الحيتان اسم تحريف شده‌اي از وادي الحكان است كه به سنگ ماسه‌اي مجاور آن مكان باز مي‌گردد. زن‌هاي منطقه در گذشته به روي اين سنگ مي‌رفته و پاهاي خود را در آن‌جا مي‌شسته‌اند.
آمن‌هوتپ سومين پادشاه ثروتمند امپراطوري مصر باستان بوده كه در 1374 تا 1411 قبل از ميلاد مسيح بر اين سرزمين حكومت می‌کرد. معبد او در اين مكان در حدود پنج هزار متر مربع وسعت دارد و تا جنوب شهر اقصر ادامه پیدا می‌کند. اين مكان مشتمل بر معابد و كاخ‌هاي متعدد است كه از معروف‌ترين آنها مي‌توان كاخ ملقطه را نام برد.
در اين مكان مجسمه‌هاي بسيار مستحكم به اضافه تعدادي از مجسمه‌هاي عظيم ديگر، بقاياي خانه‌هاي ويلايي عظيم كه از معماري ويژه‌اي به نام بيلون اول كه براي ساخت آن از نوعي شير استفاده شده، بهره‌مند است.

 نسترن احمدي: سال گذشته سال پرباري براي باستان شناسان بوده و آنان را به کشفيات بسياري رساند. در سال پيش مصريان شانس آن را داشتند که بيشتر با اجداد و پدران خود آشنا شوند. کشف مجسمه هاي قديمي و موميايي ها حتي رازهاي بسياري از کودکان دوران باستان را بر همگان آشکار کرد. مطالعات و ترميم ها روي آثار باستاني و اهرام پيوند فن آوري روز با عهد باستان را بيش از پيش نشان مي دهد. البته در ميان آثار باستاني مصر از تشويش هم به دور نبودند، اين پرباري سارقان را هم بي نصيب نگذاشت. کشفيات، بازسازي ها، برپايي موزه و بازگرداني آثار همگي نشان از آن دارد که پارسال پرمشغله اي برا يباستان شناسان بود.

کشفيات
كاوش باستان‌شناسان مصري و آلماني در معبد منحتب سوم در مصر، به کشف 23 مجسمه جديد از الهه جنگ در اين كشور منجر شد. اين مجسمه‌ها شكل زن نشسته‌اي است كه بر روي سر و انتهاي آن‌ها دو قطره به هم متصل را نشان مي‌دهد كه نشان از اتحاد شمال و جنوب مصر است و در دست راستش كليد رود نيل را نيز گرفته است.
تمامي آن‌ها متعلق به هجدهمين خانواده از سلسله فراعنه مصر باستان است.
الهه جنگ در حقيقت رمز قدرت، عظمت و كمك‌رسان پادشاه در جنگ‌هايش بوده است. اضافه بر اين الهه جنگ قدرت شفابخشي به زخميان را در اعتقادات مصريان باستان داشته است.

معبد آفتاب يكي از قديمي‌ترين معابد باستاني مصريان نيز در منطقه عين‌الشمس قاهره كشف شد. کف اين معبد از جنس سنگ خاراي قرمز رنگ است و باستان‌شناسان موفق شده‌اند در آن مجسمه‌ رامسس دوم را نيز كشف كنند.
معبد آفتاب از مهمترين معابد مصر محسوب مي‌شود زيرا پيش از اين معبدي به اين مهمي در مصر كشف نشده بود. اين معبد مي‌تواند به سئوالاتي بسياري درباره قدمت مذهب ميترائيسم در مصر پاسخ دهد.مجسمه رامسس دوم وزني بين چهار تا پنج تن دارد و تا حدودي بايد قسمت‌هايي از آن بازسازي و ترميم شود.

سال پيش بزرگترين مقبره باستاني از سال 1922 تا كنون توسط باستان‌شناسان آمريکايي كشف شد. اين مقبره باستاني در منطقه الملوك در شهر اقصر كشف شده كه در آن جسدهاي موميايي شده منحصر به فردي وجود دارد كه بزرگترين مقبره كشف شده ظرف 84 سال گذشته محسوب مي‌شود. اين مكان مقبره سلطنتي سلسله فرعونيان از سلسله هشتم تا نوزدهم را شامل مي‌شود. در اين مكان 18 موميايي از پادشاهان، همسرانشان و خانواده‌هايشان وجود داشته كه احتمال مي‌رود دو موميايي از موميايي‌هاي كشف شده متعلق به دو پادشاه نفرتيتي و حتشبسوت باشد. در اين مكان 20 مجسمه از جنس سنگ مرمر نفيس كه بر روي آن‌ها مطالبي با زبان هيروگليف حك شده نيز كشف شد.

گروه ديگري از باستان‌شناسان آلماني موفق شدند در ساحل غربي شهر اقصر واقع در جنوب قاهره دو مجسمه از الاهه‌هاي جنگ متعلق به دوران امپراطوري فرعونيان و دو مجسمه از پادشاهان قديم مصر باستان در مصر را كشف كنند. قدمت اين مجسمه‌ها به 3400 سال پيش باز مي‌گردد. همچنين در كنار اين مجسمه‌ها مجسمه بزرگ الاهه طبيعت نيز كشف شده است. در ميان آثار كشف شده 20 مجسمه ديگر نيز كشف شده كه يكي از آن‌ها مجسمه امنتحتب سوم است و از سنگ كوارتزيت ساخته شده است و گفته مي‌شود اولين مجسمه كشف شده از اين سلسله امپراطوري باشد.

باستان‌شناسان مجسمه‌ همسر پادشاه باستان مصر امنحتب سوم پدر اخناتون پادشاه مصر باستان كه تخمين زده‌ مي‌شود در حدود سه هزار و 450 سال از قدمت آن‌ مي‌گذرد را در اين كشور كشف كرده‌اند.

در حين بازسازي و انبارگرداني در يك موزه مصري، گنجينه باستاني بسيار ارزشمندي كه قدمت آن به هزاران سال پيش مي‌رسد كشف شد. آثار باستاني انبار شده در اين انبار به سال‌ها قبل از ميلاد باز مي‌گردد و تاكنون حداقل در حدود 600 تابوت و 170 جسد موميايي شده در اين مكان كشف شده است.
قبرستان حلوان در 15 مايلي جنوب قاهره محل کشف بيش از 10 هزار قبر متعلق به 5 هزار سال پيش بود. حفاري‌هاي سه سال گذشته منجر به كشف بيش از 20 قبر جديد شد كه در يكي از كوچك‌ترينِ اين قبرها، جسد مردي كشف شد كه تكه‌اي نان در دست داشت.

مصريان سال پيش به اهميت و ارزش ترجمه در کشورشان پي بردند. قديمي ترين ترجمه نسخه عربي از كتاب مقدس كه توسط يك عرب مسيحي اهل دمشق صورت گرفته و مستقيما از زبان آرامي به عربي ترجمه شده در صومعه «سنت كاترينا» در منطقه سيناي مصر به سال 1800 كشف شده است.

سال پيش هم از خشکي وهم از دريا اسرار مصر را بازگو مي کرد. باستان‌شناسان اين كشور موفق به كشف كشتي‌ درياي‌اي شده‌اند كه قدمت آن به امپراطوري فراعنه باز مي‌گردد. باستان‌شناسان همچنين در پي كاوش‌هاي خود موفق به كشف پنج حفره در سواحل درياي سرخ شده‌اند كه نشان از وجود يك بندر بزرگ باستاني در اين مكان دارد.
درياها راز ديگري را هم در خود پنهان داشتند. يكي از مهم‌ترين آثار اين گنجينه بي‌نظير 250 هزار قطعه‌اي، آينه‌اي برنزي است كه با تزيينات بسيار همراه است. بيرون كشيدن اين گنجينه كه در قايقي غرق‌شده در قرن 10 پيدا شده 18 ماه به طول انجاميده است. در يكي از قالب‌هاي يافت‌شده در اين گنجينه كلمه «الله» با خطي زيبا بر كلاهكي به شكل آهو حك شده است. اين گنجينه مشتمل بر 14 هزار مرواريد و ديگر سنگ‌هاي قيمتي است: 4 هزار ياقوت، 400 ياقون سرخ كبود، و 2 هزار و 200 لعل.

کشفيات مصر باستان رازهايي را هم براي مسيحيان آشکار کرد. بقاياي كليسايي باستاني و نيز عزلتگاه راهبان كه به نخستين سال‌هاي ديرنشيني تعلق دارند در دير مسيحيان قبطي در نزديكي درياي سرخ كشف شد. كارگران شوراي عالي آثار باستاني مصر هنگام ترميم بنيان‌هاي كليساي حواريون در دير سنت‌آنتوني با اين ويرانه‌ها مواجه شدند.

مصريان قديمي ترين نمونه‌ از زبان قبطي در سواحل درياي سرخ كشف كردند. اين نمونه در كليساي رسل كه باستان‌شناسان آن را قديمي‌ترين كليسا در ميان كليسه‌هاي الست مي‌دانند كشف شده است.

كاوشگران فرانسوي در كاوش‌هاي باستاني‌شناسي خود در معابد كرنك در شهر اقصر مصر مجسمه‌اي باستاني متعلق به حداقل 3600 سال پيش را كشف كردند. اين مجسمه كه با هنرمندي و مهارتي ويژه تراشيده شده و در قسمت‌هايي از آن طلا نيز به كار رفته است متعلق به پادشاه نفرحتب يكي از پادشاهان سيزدهمين سلاله فراعنه مصر است كه مجسمه او در نزد خدايان معبد كرنك نصب و نگهداري مي‌شده است. اين مجسمه در دست راست خود يك ساقه و در دست چپ مار كبرا به دست گرفته است. باستان‌شناسان معتقدند كه اين مجسمه در بهترين نقطه معبد نگهداري مي شده به گونه اي که ريزش و تخريب اساس و ستون‌هاي معبد هيچ آسيبي به آن وارد نساخته است.

در ادامه تلاش براي کشف پيشينه مصر مجسمه‌اي منحصر به فرد از نفرهوتپ اول، فرعون مصر، توسط گروهي باستان‌شناس فرانسوي در ويرانه‌هاي شهر باستاني تب يافت شد. پادشاه مصر در آن دستان مجسمه‌اي كاملا مشابه از خود را در دست گرفته است.

باستانشناسان ايتاليايي طي حفاري‌هايشان در منطقه فيوم به انبارهاي غلّه برخوردند كه در آن‌ها 9 جعبه براي انبار گندم و حبوبات به چشم مي‌خورد. انبارهاي باستاني غلّات متعلق به دوران يوناني‌ها و رومي‌ها است. در اين منطقه خانه‌اي باستاني متعلق به دوران بطلميوس و بقاياي يك منزل از زير خاك بيرون كشيده شدند.

باستان‌شناسان دولتي مصر هم در حوالي قاهره يک موميايي پيدا کرده‌اند که متعلق به سي‌امين سلسله باستاني مصر است. اين موميايي در منطقه ساکارا در تابوتي سنگي که زير لايه‌اي از شن پنهان شده بود کشف شده است. علاوه بر اين موميايي که متعلق به فاصله سال‌هاي 380 – 343 پس از ميلاد است ، دو مقبره ديگر نيز به دست آمده‌اند.

تيم حفاري متشکل از باستان‌شناسان مصري و آمريکايي زيباترين موميايي‌هاي جهان را که قدمت‌شان به قرن چهارم پيش از ميلاد باز مي‌گردد، کشف كردند. اين دو موميايي به کارمندان عاليرتبة يک خانواده قديمي تعلق دارد. تا کنون موميايي‌هايي به اين زيبايي کشف نشده و در هيچ موزه‌اي نيز وجود ندارد. اين موميايي‌ها به خصوص از لحاظ رنگ‌هاي متعدد و رگه‌هاي طلايي بسيار منحصر به فردي هستند.
باستان‌شناسان مصري در محوطه‌اي اين جسدها را به دست آورده‌اند که به نظر مي‌رسد بزرگ‌ترين قبرستان باستاني است که تابه حال به دست آمده و بيش از 5000 سال قدمت دارد. اين کشف از اهميت زيادي برخوردار است، و اطلاعات باارزشي درباره زماني در اختيارمصرشناسان مي‌گذارد. باستان‌شناسان در داخل اين مقبره‌ها سر گاوي كه از سنگ چخماق حكاكي شده است به علاوه بقاياي هفت انسان كشف كرده‌اند. آن‌ها معتقدند كه چهار نفر از اين افراد به عنوان قرباني زنده زنده خاك شده‌اند.

کشفيات پارسال فقط مختص پيشينه مصري ها نبود. يک باستان‌شناس ايتاليايي موفق به کشف بقاياي بدن 30 سرباز بريتانيايي شد. به نظر مي‌رسد اين سربازان در جنگ سال 1798 که بين بريتانيا و فرانسه در سواحل شمال مصر درگرفت شرکت داشته‌اند. اين اجساد متعلق به نبردي است که در آن هراشيو نلسون، سردار سپاه بريتانيا، لشکر ناپلئون بناپارت را در جنگ نيل شکست داد. پس از اعلام اين کشف، باستان‌شناسان و مورخان انگليسي در محل حاضر شدند و موفق شدند جسد فرمانده جيمز راسل را از طريق بقاياي يونيفرم نظامي‌اش شناسايي کنند

گروه بين‌الملل: چيني‌ها از روش‌هايي كه مصريان براي حفظ نقش‌هاي ديواري اهرام خود استفاده مي‌كردند براي نجات كتاب‌هاي باستاني خود از نابودي استفاده مي‌كنند.
به گزارش خبرگزاري شين‌هوا، «ژانگ ژيكينگ» مدير بخش كتاب‌هاي نادر كتابخانه ملي چين در‌اين‌باره مي گويد: «ممكن است كتاب‌هاي باستاني چين كه به روش‌هاي سنتي ترميم شدند در طي صد سال اسيدي شده و از بين بروند. ما بايد روش‌هاي حفظ كتاب‌ها را گسترش دهيم.»
درهمين راستا جلسات گفتگويي جهت بررسي همكاري‌ها ميان چين و مصر در زمينه روش‌هاي حفظ كتاب‌هاي قديمي در استان ژيانگسو در شرق چين برگزار مي شود.
چين تعداد بسيار زيادي كتاب قديمي متعلق به عهد باستان دارد كه بيشتر آن‌ها ظاهر مناسبي ندارند. در حدود يك‌سوم اين كتاب‌ها نياز مبرم به ترميم و محافظت از آسيب‌هاي آتي دارند.
ژانگ در ادامه افزود: «تا به حال براي حفاظت از كتاب‌هاي قديمي از روش‌هاي قديمي و سنتي ترميم يعني استفاده از فرمول شيميايي زاج استفاده مي‌كرديم. اين روش اگر چه در ابتدا كارساز است اما با گذر زمان سبب اسيدي شدن و خورده شدن كتاب مي شود.»
از زماني كه كارشناسان اين نقص را در فرمول شيميايي زاج يافتند اين روش را كنار گذاشته و فقط در موارد بسيار ضروري از آن استفاده مي‌كنند. از اين به بعد كارشناسان چيني قصد دارند با كمك همكاران مصري خود اين كتاب‌ها را از خطر نابودي حفظ كنند.
اين بار از همان روشي براي حفظ و ترميم كتاب‌ها استفاده مي‌شود كه مصريان براي حفظ و ترميم نقش‌هاي ديواري اهرام خود استفاده مي‌كنند.
چين قصد دارد در جهت گسترش دانش حفظ آثار باستاني دانشجوياني به مصر بفرستد. در همين حال از كارشناسان و استادان مصري اين حرفه نيز براي آموزش روش‌هاي حفظ آثار به چين دعوت شده است.

باسلام چندسوال:1- لطفاعلت اينكه تمام مطالب ازمصر باستان مي باشدچيه 2-باتوجه به تجربيات خود مطالب راچگونه كشف كنم چنانچه سايتي سراغ داريد بفرماييد -3 خود رابيشترمعرفي كنيد

---

 در جواب باید بگم من یکی از دوست داران تمدن مصر و کشور مصر هستم . چون به عقیده من هیچ تمدنی نمی تواند به گستردگی تمدن مصر برسد.ولی با این حال من هر مطلب جالبی از هر تمدنی که بشنوم یا ببینم اگر ارزش اطلاع رسانی به عموم را داشت و از صحت آن با خبر شدم درون وبلاگ قرار می دهم و از منبع خاصی استفاده نمی کنم. در قسمت بعدی باید بگم که بعد ها شرح زندگی نامه خودم را مفصل درون وبلاگ قرار می دهم . به امید موفقیت همه

گروه بين‌الملل: زاهي حواس رئيس مجلس اعلاي آثار باستاني مصر اعلام كرد كه باستان‌شناسان مصري موفق به كشف معبدي در شهر «ماضي» نزديك شهر «الفيوم» شده‌اند.
به گزارش سايت محيط، اين معبد كه به «الهه رننوت» مشهور است علاوه بر آن، يك مركز اداري و محل تجمع كاهنان نيز بوده است.
بر اساس مطالعات باستان‌شناسان كه بر روي معماري اين بنا انجام شده، اين معبد مربوط به دولت‌هاي مياني سال‌هاي 1991 تا 1783 قبل از ميلاد بوده است.
حواس در اين باره گفت: «اين اكتشاف يك كشف بزرگ براي تاريخ مصر محسوب مي‌شود. با اين كشف مي‌توانيم پاسخ بسياري از سئوالات درباره معماري معبد شهر ماضي كه تنها بناي به جا مانده از دوران دولت‌هاي مياني دوران فرعونيان باستان است را بيابيم.»
ساختمان اين معبد به شكل تمساح ساخته شده و مصريان قديم در آن الهه «سوبك»، الهه باروري زمين كه به شكل مار بوده را مي‌پرستيدند. اين الهه معبودي نيز داشته كه «حورس» نام داشته است. مردمان مصر تا 12 سلسله فراعنه يعني تا امنحتب چهارم اين الهه را جزو خدايان خود به حساب مي‌آورده‌اند.
در همين حال باستان‌شناسان موفق شده‌اند تا در راه منتهي به معبد مجسمه‌هايي به شكل ابوالهول نيز كشف كنند كه بسيار به مجسمه ابولهول مشهور شباهت دارد. راه اين معبد خود نيز بسيار شبيه به راه «كباش» در معبدهاي «اقصر» و «كرنك» در 700 كيلومتري جنوب قاهره است.
جنس آجرهاي اين بنا نيز همانند ديگر بناهاي مصريان باستان تركيبي از نوعي شير و ماست دارد.
در اين مكان همچنين تعدادي مجسمه، كاسه سفالي، اشيا، سنگ‌نبشته و كتيبه نيز كشف شده كه بر روي آن‌ها زبان يونان باستان و زبان‌هايي از شاخه «ديموطيقي»، يكي از زبان‌هاي منقرض شده عهد باستان كه اطلاعات كمي درباره آن موجود است، نوشته شده است.
حواس همچنين گفت: «باستان‌شناسان همچنين در اين معبد موفق شده‌اند نامه‌هايي از ملكه «اراسيندي» به همسر بطلميوس اول كاهن معبد الهه رننوت كشف كنند كه در آن از خدمات اين معبد به او بسيار تشكر شده است.»
شهر ماضي در بياباني در 40 كيلومتري جنوب غرب شهر الفيوم واقع شده و در دوران خاندان فراعنه دوازدهم تاسيس شده است. اين شهر بعدها توسط يونانيان به حيات خود ادامه داد

سلام به همگی.خسته نباشید.دوباره آمدم . لطفا در خواست های خودتان را در زمینه های مختلف تاریخ به ایمیل من بفرستید تا در اولین فرست آنرا در وبلاگ قرار دهم .                     javadkalani@egypt.com                                             

|

امتیاز مطلب : 12

|

تعداد امتیازدهندگان : 5

|

مجموع امتیاز : 5

موضوعات مرتبط: , , ,